Эссе – «Бақыт және менің өмірімнің мағынасы»
Бұл эссе «Бақыт және менің өмірімнің мағынасы» тақырыбында жазылған. Әрбір адамның өмірде бетпе-бет келетін ең басты сұрақтардың бірі – бақыт. Адам өмірі барысында жылдар өте келе, біз бақыттың не екенін, оны қалай табу керектігін, сонымен қатар, мақсаттарымыз бен армандарымыздың мәні мен мағынасын түсінуге тырысамыз. Мен үшін бақыт – өзгелерге көмектесу, өзекті сұраныстарға жауап беру, адам өмірінің мәнін аша білгенде жүзеге асатын сезім.
Эсседе мен өз арманымның бірі – тәрбиеші болу жөнінде айтып өтемін. Тәрбиеші болу – мен үшін тек қана кәсіби мамандық емес, бұл жүрек қалауы, ғибрат, ата-ана алдындағы жауапкершілік. Біз балалармен жұмыс істегенде, оларды тәрбиелеп, білім берумен қатар, олардың жеке тұлға ретінде қалыптасуына ықпал етеміз. Әр бала – бұл дарын, және мен оларға өз бақыттарын табуында жәрдемдесудің қуанышын сезінемін.
Еліміздің болашағы – жастардың қолында, және біз бәріміз осы балалардың болашағына қандай үлес қосатындығымызды ойластыруымыз қажет. Тәрбиеші болу үшін, әрқашан білімін жетілдіру, жаңа идеялармен жұмыс істеу, шығармашылықпен тәрбиелеу қолыңнан келгенше, балалардың өміріне жарқын сәттерді сыйлау керек. Мен өз тәжірибемде әрдайым жаңашылдықты көздейтінімді, тек білім ғана емес, сондай-ақ, бала психологиясын, эмоциялық аспектілерін де ескере отырып, тәрбиелеу әдістерімді жақсартуға тырысамын.
Мамандығымның қиындығын да, бақытын да сезінемін. Тәрбиеші болу, менің жанымның терең тұңғиығына, мейірімділік пен тәлімділікке жол ашады. Бала тәрбиелеу – өте мұқият, жауапкершілігі жоғары процесс. Біз балалар арқылы өзіміз де өсеміз, білім аламыз, өмірдің жаңа қырларын танимыз. Балалардың мейіріміне, сүйкімділігіне қарап, өз қиыншылықтарымыздың ұмытылатынына қатты сенемін. Нәтижесінде, мен барлық мықтылығыммен, сүйіспеншілігіммен тек балаларға арнаймын, өйткені мен үшін олардың бақытын, білім алуын, өмірін жақсарту ең басты мақсатым болып табылады.
Эссе – «Бақыт және менің өмірімнің мағынасы»
Дүние есігін ашқан әрбір жанның өсе келе өмірге деген құлшынысы, дүниетанымы, көзқарасы, арманы болады. Әр адамға жауапты кезең бұл болашақ мамандық таңдау.
Болашақ мамандығыңды таңдап, сол бағытта оқып, жұмыс істегенге не жетсін! Ол арманға жететін де бар, жете алмайтын да бар. «Думанды өмірден сыбағаңды алып қал, артыңа келер ұрпаққа өнеге боларлық із қалдыр, адамдық атыңа кір келтірме» демекші, «жер беті» деп аталған алып сарайдың берік қабырғасына болашаққа ескерткіш боларлық кірпіш қалап, өз қолтаңбаңды қалдыру әркімнің арманы болар. Сол арманға мен де жеткен сияқтымын…..
Менің де ойлаған арманым, көздеген мұратым, жетем деген мақсатым бар.
Кішкентай кезімнен бергі арманым елім, халқым сүйетін тәрбиеші болу еді.
Өмір де өмірің мен өнеріңді бәйгеге тігіп, білек сыбана кірісер мамандықты таңдағаныма қуанамын… «Өмірде бір – ақ шүбәсіз бақыт бар: ол – ғұмырыңды өзгелер үшін арнау! — деп Толстой айтпақшы, өзгеге жәрдемі тиер бағдарлама ашу. Өмірге бос келіп, бос кеткім келмейді. Сол ғасырға мен де өз үлесімді қоссам деймін. Арманым — өмірімнің өрісі.
Тәрбиеші – тағат тауып, демалуды білмейді,
Тәрбиеші – орыс, қазақ деп ешкімді де бөлмейді.
Тәрбиеші – жиып алып маңайына ел баласын
Тәрбиеші – бар балаға панасың!
Балабақша – балалардың базарлы үйі десек, ал тәрбиеші – сол мекеменің жүрегі . біздің мамандығымыздың қыры да, сыры да сол – күн сайын көз алдымызда өсіп , дамып келе жатқан жас ұрпақпен жұмыс істеу.
«Тәрбиеші өзінің білімін үздіксіз көтеріп отырғанда ғана тәрбиеші, оқуды, ізденуді тоқтатысымен оның мүмкіндігі де жойылады! – деген К.Д.Ушинский. Тәрбиеші бүгінгі күнің жаңалығынан сырт қалмай, үнемі ізденіс үстінде жүру керек.
Тәрбиеші өз маманының шебері, зерттеушісі, зерделенушісі болуы тиіс. Жаңа заманға лайық жаңа білім, жаңа тәрбие беру – өмір талабы. Тәрбиеші өрісі кең, дүние танымы жоғары, осы заманға сай білім алуға және жаңа технологияларды игеруге мүмкіндік жасау тиіс.
Мен балаларға арнаған уақыттарды өмірдегі ең бір бағалы уақытым, бақытты кездерімдеп айта аламын. Балабақшаға кіргенде жас бүлдіршіндердің жағымды үндері, сыңғырлаған күлкілері «Сәлеметсіздер ме,балалар?» деген сөзіме берген балалардың «Саламатсыз ба!», деген жауабы бір сергітіп, қуанышты көңіл – күй сыйлап, бір серпілдіріп тастайды.
Сондықтанда, бұл сөз мен үшін қадірлі, мен үшін құдіретті сөз. Күнде ертеңгісін жұмысқа келгенде, балалармен бірге болған әрбір уақытым мені жаңа әлемге жетелегендей болады.
Алдымда отырған жас бүлдіршіндерімнің сүйкімді де, әдемі, байсалды да,ақылды жүздерін көрсем, әрбір үйдің ерке баласының жүздерінен не нәрсені де білуге құштар шабытты, сұраулы жанарларын байқаймын. Олардың менен күтетіндері өте көп….
Бүгінгі күннің ойындары, оқу іс – әрекеттері қандай болмақ? «Егер сіз мамандықты дұрыс таңдасаңыз, оған бар ниетіңізді салыңыз» деген екен – К.Д,Ушинский.
Балабақша тәрбиешісінің қызметі адамға әрі қажетті және аса құрметті мамандық. Бала тәрбиелеуші баланы жақсы көруі қажет, себебі баланы жақсы көріп сүйген адам ғана балаға толыққанды тәрбие беріп, өзін де баланы да бақытты ете алады. Менің ойымша, адамгершілік пен қайырымдылық барлық адамға тән қасиет, ал тәрбиешіге тіптен қажет, оның өз мамандығына сүйіспеншілігі оның мәртебесінің өсуіне, өзінің мамандығы мен іс – әрекетіне байланысты. Балалармен жұмыстың сан қырлылығы сонша олардың ата – аналармен қарым – қатынасты жандандыру, айналадағы болып жатқан барлық өзгерістерге, түсінішпеушілікке байыппен қарап шешу педагогтің өмірі.
Маған болып жатқан жағдайға байланысты балалар үшін әр түрлі рольді ойнауға тура келеді, балалардың түсінігі бойынша білім беретін ұстаз, ал ойын кезінде бірге ойнайтын дос, жақын адам, ал қиыншылықта жанашыр және дос. Жұмыс кезінде бойүйездіктен, жалығудан, ашуланшықтан аулақ болып, көңілді және мейірімді болуға тырысамын, балаларды уақтылы ойнатып, серуендетіп, оқытып шаршау мен бойүйездіктен қорғаймын.
Тәрбиеші мамандығы мен үшін үлкен бақыт, дүниедегі ең құрметті мамандық, балалардың сені кішкентай саусақтарымен құшақтап, сенің бауырыңа кіргенін сөзбен айтып тауысу мүмкін емес. Бұл бақытты өз мамандығың, балаларды шын сүйген адам ғана біледі. Мен балаларды сурет салуға, оқуға, ермексазбен жұмыс атқаруға, ертегі айтуға, тіптен өзім білетін барлық өнерді, ұжым болып жұмыс істеу, бірге ойнау, қиыншылықты, қорқынышты да бірге жеңуді үйретемін. Мен өз мамандығымды ауыртпалығына, қиындығына, кейбір келіспеушіліктерге қарамай сүйемін, мақтан тұтамын. Балаларды сүйкімді де, шырайлы жүздерін көргенде өз қиыншылықтарымды да ұмытып кетемін. Бала деген қандай құдіретті күш. Балалық шаққа күнде қайта оралу қандай бақыт екенін сөзбен айтып біту мүмкін емес. Қаншама жылдар өтті, мен енді түсіндім, менің ең басты арманым орындалды. Мен актрисамын, суретшімін, географпын, саяхатшымын, капитанмын, инспектормын……
бастысы МЕН – ТӘРБИЕШІМІН!
Менің басты міндетім – балалардың маған деген сүйіспеншілігін ақтау, себебі балалық шақ – ол, арман мен жақсылықтың, ғажайыптың әлемі.
Міне, мен оны қалай жасаймын…….
Жаттығуға тұрамыз……. Мен космонафтың жаттықтырушысымын, көңілді әуенмен, шуақты күлкімен, үлкен сеніммен орындаймыз. Мотивация, эмоционалды рух, жоспар мен білімпаздық бар. Ол біздің мығым жәнемықты боп өсуіміздің кепілі. Алыс планеталарға ұшуға, тылсым дүниені меңгеруге, Құс жолын бақылауға, марсиандармен танысуға, космосқа ұшуға дайынбыз.
Үлкен құлшыныспен біз туған өлкеміздің табиғатын, тарихын зерттейміз. Енді мен саяхатшылардың басшысымын, туған өлкеміздің жан – жануарлары мен құстары, өсімдіктері, табиғаты жәйлі айтамын.
Қазақстанның табиғаты – бай. «Табиғат – ұлы ұстаз, ол сұлулыққа ынтықтырып, адамның жүрегіне дол табады, — деп В.А.Сухомлинский бекер айтпаған, оның көзқарасымен келісемін. Сондықтан бірігіп «Орман тұрғындары» атты сурет салып, «Табиғатты аялайық» атты акция ұйымдастырып, ұран тастадық:
«Табиғатты сүю керек,
Сүю үшін білу керек.
Қамқорлық жасау жолында,
Жан аямай күю керек», — ата – аналармен бірігіп қызықты плакаттар ойлап табамыз, экологиялық проблемаларға назар аудартып, өлең жазамыз:
Көзін ашып, бақ өсір бұлағыңа,
Айналсын құтты қоныс тұрағыңа,
Жайқалсын орман, бағым, өлкемізде
Бөленіп күннің нұрлы шуағына.
Бұл біздің экологиялық проблемаларға халықтың назарын аударғанымыз.
