Мәңге хәтердә: Батырларның истәлегенә

«Мәңге хәтердә» – татар әдәбиятында үзенчәлекле урын тотучы поэма, Туган җирне һәм аның батырларын тасвирлауга багышланган. Автор Гатауллина Гүзәл Мәҗит кызы, туган якның һәр мизгелен йөрәк җылысы белән яза. Поэманың төп идеясе – туган җир өчен көрәшкән батырларның истәлеген мәңгеләштерү, аларның безгә калдырган мирасы турында уйлану.

Татарстанның табигатен, тынычлыгына, аның матурлыгына һәйкәл кебек, шагыйрь шигьри формаларда тәкъдим итә. Иртәнге таңнарның сызылып атулары, кошларның шат авазлары аша, җирне ярату хисе ачык чагыла. Һәр юлда туган җирне ярату һәм аның өчен көрәшнең шәрәфе тасвирлана, бу хисләр укучыда да тирән эз калдыра.

Поэмада батыр якташларның истәлекләре, аларның кыюлыгына һәм көрәшенең әһәмиятенә зур әһәмият бирелә. Шушыларныкын хәтердә калдырып, Гүзәл Мәҗит кызы безгә татар халкының тарихында булган мизгелләрне яңартуны, һәркемнең үз туган җирендә төшенкелеккә бирелмәвен һәм ирек өчен көрәшнең әһәмиятен искәртә.

Шагыйрь мөнәсәбәте аша, аналарның көтүе, батырларның исеме һәм калган истәлекләре һәм шулай ук, тормышның кырыс чынбарлыгы, ялгызлык һәм үлем турында уйлану, поэманың халәтен формалаштыра. Афә Өметле язларның килүе һәм тынычлыкка җирдә калышкан газиз батырларның истәлеген саклап калу кирәклеге турында да искәртелә.

«Мәңге хәтердә» – ул чакта әдәбият бетсә дә, рухи мирасыбызны зурайта торган бер әсәр. Туган җиребез өчен көрәшкән һәм аның өчен атылып үткән якташларны искә алып, без бер-беребезгә терәк булып яшәргә, дәвам итәргә тиешбез.