Бер кәрзин алма: А.И. Сутеев әкияте
«Бер кәрзин алма» – А.И. Сутеевның яратылган әкияте, ул безгә матурлык, дуслык һәм табигатькә мәхәббәт турында сөйли. Әкият урманда яшәп яткан бер куянның тормышын, аның балаларын һәм дуслары белән булган кызыклы вакыйгаларын күз алдына китерә. Урман – гүзәл мөхит, анда алмалар, җиләкләр һәм гөмбәләр үсә, шушы дарулар белән тулы йорт продукциясе табуна өлеш керткән Куянның тарихы безнең күңелдә җылы хисләр калдырмакта.
Куянның зур колаклы балалары, тәмле-тәмле ашарга талпыну, аларның әниләренә булышу омтылышы, ләкин беркөндә аларның ашарга табып кайта алмый калулары, бу безгә тормышта дуслык, ярдәмләшү һәм бердәмлекнең никадәр мөһим икәнен искәткән матур бер әкият. Урманда йөгереп йөргән куянның кәрзинендә тәмле алмалар булганын күреп төрле дуслары – аю, тиен, керпе һәм кәҗә ярдәм итәргә киләләр. Һәрберсе дә аңа үз бәхете белән бүләк итә.
Әкиятнең иң истә калырлык мизгеле шунда, барысы да бергә-бергә җылы сүзләр, тәмле ризыклар белән бүлешәләр һәм табигатьнең асылын тойдылар. Дусларның бердәмлеге, бер-берләренә ярдәм сораулары, бергә итеп бер үзара бу казанышлар, аларны берләштереп, тормышка тарту чарасы булып тора. Алар бер эштә дуслыкның кадерен, бергәлеккә җыелуның кирәклеген, дөньяда яшәүнең бәхетен аңладылар.
Алай гына да түгел, куяннарның барысы бергә җырлап, биеп, дуслыкларының вәгъдәсенә игътибар юнәлтәләр. Матур сүзләр, күңелле биюләр аларга бинада тагын да якынлаша. «Без бергә, гел бергә яшәсәк, дуслар күп булырлар дөньяда» – нәкъ менә шушы гыйбарәләрнең нигезендә, ярату һәм дуслык хисләре ята. «Бер кәрзин алма» әкияте безгә табигатьнең тылсымлы көйләре, дуслыкның аслы, киң күңелле булуына, бер-беребезнең ярдәмчел булуын искәртә - без барыбыз да бер гаиләдәй яшәргә тиеш!
