Күптәнге тарих: «Ни өчен көз җитә?»
«Ни өчен көз җитә?» – балалар өчен язылган әкият, ул безнең табигатькә, аның функциональ роленә һәм шулай ук агачларның әһәмиятенә зур игътибар бирә. Әкият безне тарихка алып кертә: борын-борын заманда кешеләр, агачлар белән тулы, матур табигать арасында яши, шөге, урманнардан үз йортларын төзеп, боларның барысын да аңламыйлар иде.
Ләкин, кешеләрнең күпләп агачларны кисүе соңыннан күңелсез нәтиҗәләргә алып килә. Агачларның күз яшьләре, кечкенә яфракларының сары төскә буялуы аша без табигатькә булган безнең карашны аңлыйбыз. Кешеләр үзләре ясаган проблемалар белән көрәшергә мәҗбүр булалар, чөнки бертектә генә бердәнбер урман кала, ә кешеләр шулай умтылу белән уйга баталар.
Бу әкият, балаларга табигатьне саклау, агачларның мохтаҗлыгы һәм аларның безнең өчен ни дәрәҗәдә мөһим булуы турында уйланырга ярдәм итә. Кешеләр агачларның әһәмияте турында искә алгач, аларны шәһәрләрдә һәм авылларда кире утыртмакчы булганнар. Тик көзен агач яфракларының сары төскә буялганы, табигатьнең кире кайтмаслык хәлгә килүен искәртә.
Димәк, балаларга агару шаукымы аша табигатькә игътибар определя рәвешендә өйрәтелә, хәтта бу спектакльләр укытучылар тарафыннан мәктәп сабакларында да кулланылырга мөмкин. Кешеләр табигатьне сакларга, агачларны хөрмәт итәргә һәм аларның әһәмиятен аңларга өйрәнәчәкләр.
