Адамгершілік тәрбиесінің маңызы: жаһандану және ұлттық патриотизм
Адамгершілік тәрбиесі – қазіргі білім беру жүйесінің басты маңызды мәселелерінің бірі. Жаңа ғасырда өсіп келе жатқан жас ұрпақтарымыздың рухани, адамгершілік бағытта тәрбиесі отбасынан, яғни балабақшадан басталады. Көпшілік қоғамда «баланы бесігінен жақсы әдеттерге баулу» деген ұғым бар. Міне, осы орайда, әрбір балаға адамгершілік қасиеттерді жол көрсете білу, оларды азаматтық сана-сезім мен патриоттық рухта тәрбиелеу – тәрбиешілердің міндеті. Бастапқы кезеңде балалар адамгершілікті, әдептілікті, мейірімділік пен қайырымдылық секілді қасиеттерді үлкендерден, тәрбиешілерден үлгі алу арқылы үйренеді.
Адамгершілік тәрбиесінің негіздері Жаңа кезеңде ұлттық патриотизмді қалыптастыру, балаға үлкенді сыйлауды, кішіге қамқор болуды үйрету, ата-бабаларымыздан қалған ұлттық тәрбие үлгілерін жаңғырту болып табылады. Осы орайда толеранттылықтың маңызы зор, себебі ол қоғамдағы азаматтардың бір-біріне деген қарым-қатынасы мен өзара сыйластықты қалыптастырады. ЮНЕСКО деңгейінде қабылданған толеранттылық принциптері қазіргі заман талабына сай тәрбиенің абстрактілі және практикалық аспектілерінің үйлесімділігін талап етеді.
Балаға рухани-адамгершілік тәрбие беру – отбасы мен балабақша арасындағы тығыз байланысты қажет етеді. Мысалы, балаларға кітап оқыту, туыс-бауырларымен бірге уақыт өткізу, шығармашылық тапсырмаларды орындау арқылы мейірімділік, адамгершілік секілді қасиеттерді қалыптастыруға болады. Балабақшада баланың өсіп-дамуына арналған түрлі оқу іс-әрекеттері өткізу өте маңызды. Ата-аналардың балаларымен бірге белсенді қатысуы, тәрбиешілермен ынтымақтаса отырып, патриоттық тәрбие беру жұмыстарына атсалысуы – болашақ ұрпақты тәрбиелеудегі маңызды кезеңдер болып табылады.
Осылайша, адамгершілік тәрбиесі – тек білім ғана емес, сонымен қатар ұлттық тәрбиенің, қоғамның болашағының негізі. Жас балаларды тәрбиелеуде мейірімділік, адалдық, ізеттілік пен қайырымдылық сияқты құнды қасиеттерді дарыта білгенде ғана олар қоғамның пайдалы мүшесі бола алады. Адамгершілік тәрбиесін дұрыс жолға қою үшін әрбір тәрбиеші, ата-ана және тұлға жауапкершілікпен қарауы тиіс.