Ягымлы сүзләр һәм тәрбия: балаларның дунёсы
Тәрбияче балалар белән иртәне матур сүзләр белән башларга өнди. «Таң атканда, һәрбер кеше изгелекләр теләргә тиеш», - диләр алар. Балалар, ун яңа сүзне бергәләп әйтеп, көннең яхшы узуына ярдәм итә. Ягымлы сүзләрнең көче шунда, алар атмосфераны җылыта, кешегә дәртләнү һәм тынычлык бирә. Тәрбияләп һәм хөрмәтләп яши белү, кешеләр белән дөрес аралаша белү - әдәплелекнең төп принциплары. Тәрбияче балаларга: «Әдәпне беләсезме?» - дип сорый, һәм балалар җавап бирә: «Әдәпле булу - хөрмәтне, игътибарны хак итү». Менә шундый сүзләр күңелне җылытмыйча калмый.
Тәрбияче балаларны этномәдәни кыйммәтләр белән таныштыра. Бәрәңге, кебек, мәкальләр аша ата-ананың ролен һәм гаиләнең хөрмәтен бәян итә. Тәрбияче Ризаэддин Фәхреддинның хезмәтләренә сылтана, аның балаларыбызга өйрәтүе турында сөйләшә. «Хәерле иртә!» - диләр балалар, ә укытучылары да аларның җавабын хуплый. Матур гадәтләр, шатлыклы сүзләр белән тарихыбызны байыткан бабаларыбызның мираслары да искә алына. Тәрбияче һәм балалар, Ак әбигә кунакка бару өчен әзерләнәләр. Кунакта үзеңне әдәпле итәргә кирәк - бу принцип һәрвакыт әһәмиятен югалтмый.
Кунакка баргач, Ак әби балаларга татар милли киемнәрен күрсәтә һәм ихлас яңалыклар белән бүлешә. Аның белән бергә, күп кенә күңелле уеннар уйнала, шул исәптән «Түбәтәй» уены, андагы традицияләр, әдәплелек һәм бер-береңне хөрмәт итү дә үтәлелена. Ак әби, балаларның игътибары белән, аларга яңа һәм кызыклы тарихлар сөйли. Шулай итеп, балалар үзара мөнәсәбәтләрдә әдәплелек һәм гадәтләрне көчәйтәләр. Тәрбияче һәм балалар, бергәләп, алъяпкыч, түбәтәй шаблоннарын бизи, шул бизнес аша татар халкының мәдәнияте белән таныша.
Очрашу тәмамлангач, балалар тере хисләр белән тула. Алар «Рәхмәт, Ак әби!» - дип әйтәләр, хәзер бергә тапкан тәҗрибәләрен һәм белемнәрен бәхетле итеп яңарталар. Тәрбияче балаларына: «Бүген сезләр белән әдәпле булу турында әйттек, татар халкының бай мирасын өйрәндек», - дип җиткерә. Һәм алар шушы яңа өйрәтелгәннәрен исендә тотарга вәгъдә итәләр. Менә шулай, балалар да безнең дөньяда матур сүзләр һәм әдәплелек белән хушлашу кирәклеген аңлап, гаилә хөрмәте, дуслык дәртлелеге гаиләдә аларның киләчәктә уңышлы һәм бәхетле булуларына нигез сала.
