Кояш һәм Әниләр: Бәйрәмгә Сагыну
Кояш бүген иртәдән башлап табигатьне иркәли, аның җылы нурлары һәркемгә бәхет һәм шатлык алып килә. Кояшның аклык продукты кебек, чөнки ул һәр чиркәве, һәр агач тамырына үтеп, аларга энергия һәм көч бирә. Әмма әниләр көне кебек бәйрәмнәрдә, Кояшның бүләге тагын да зуррак значимостька ия. Җылы нурлары белән ул безнең әниләребезне шатландыра, чөнки аларның яратуы һәм хәрәкәтләре үзенә бер төрле матурлык кертеп, тормышыбызны баета.
Бүгенге көндә балалар әниләренә жырлар багышлый, бу көне – рәхмәт әйтүнең һәм яратуның бәйрәме. Кояш баласы да балалар белән бергә бу тантананы күзәтә, чөнки ул белә: һәр әни – бу дөньядагы иң мөһим шәхес. Ул безгә һәрчак ярдәм итәргә, безне аямыйча яратырга әзер, һәм Кояш бу кадәр якын кешеләрнең яратуына никт булмасын. Бәйрәмдә катнашып, балаларның җырларын һәм хис-кичерешләрен тыңлап, Кояш та күңелендә җылы хисләр тугар.
Шулай ук, әниләрнең көнен билгеләү бу бәйрәмнең төп мәнәсәбе: балалар кебек аңлаешлы, кем дә балалар өчен көннәрне, вакытны һәм яратуны бүләк итә. Әниләрнең йомшак куллары, ата-аналарның мөхәббәте һәм Кояшның җылы нурлары бергәләп безнең тормышны яктырта. Без һәрвакыт, әниләребезгә рәхмәт белдереп, туган җиребезне һәм традицияләребезне хөрмәт итәбез, чөнки без шәхсән нәкъ менә аларның ярдәме белән дөрес юл таба алучылар.
А.б: Кояш бүген иртәдән үк
Табигатьне иркәли.
Тәрәз ачып кертмәгәнгә
Бераз гына үпкәли.
Соңга калудан куркыпмы
Иртүк торып килгән ул.
Әниеңә бүләк булсын
Җылы нурым – дигән ул.
Килеп керә Кояш-бала.
Кояш: Бу бакчаның балалары,
Кара, ничек уңганнар,
Әниләрнең бәйрәмендә
Миннән иртә торганнар.
Вед.: Кил, Кояш, бас әле, безнең бәйрәмебезне кара әле.
Балалар! Бүген нинди көн?
Балалар: Әниләр көне!
А.б: Кем сезгә әкиятләр сөйли!
Балалар: Әни!
А.б: Кем сезгә ашарга әзерли?
Балалар: Әни!
А.б: Ә гөлләрне кем үстерә?
Балалар: Әни!
А.б: Дөрес, әни! Без әниләрне яратабыз һәм аларга җыр багышлыйбыз!
Җыр: “Яратабыз әнине”
