Табигатькә Сәяхәт: Бала һәм Күбәләк
Бу документта без халык фольклоры һәм балалар иҗатының байлыгына төшенәбез, анда нәфис шигырьләр, гади сораулар һәм җаваплар белән бала һәм табигать арасындагы ныклы элемтәне күзәтәчәкбез. Күбәләк белән бала арасындагы диалог ярдәмендә, укучы табигатьнең матурлыгын һәм тормышның кызыклы мизгелләрен ачып бетерә ала.
Шигырьләрдә баланың дөньяга карашы, табигатьнең күп төрле формалары һәм бу образлар аша балалар психологиясенә тәэсир итүе сурәтләнә. Күбәләкнең бер көн генә яшәве символик мәгънәгә ия: ул гомернең кыска булуына игътибар итә, шуның белән бергә, безнең дә табигатькә сакчыл карарга тиешлегемезне искәртә.
Балаларның табигать белән бәйләнеше, шул исәптән әти-әниләр һәм әбиләрдән килгән халык традициялары, бу материалда башкарылган шигырьләр аша җиткерелә. Такталы тәҗрибә һәм яшәешнең гади, ләкин мөһим аспектларын чагылдыручы җырлар, укучыларны хисләндерә һәм югары культурага багышланган. Язмыш елгаларын, әкият дөньясын, иртә язның кәефен һәм күзләрне томалый үлчәүне — барысы да язучы мастерларының осталыгы белән бергә үрелеп чыга.
Әлеге документ укучыларга табигатькә тигез караш һәм балалар иҗатының бер кисәге булып тора. Ул укучыларга укылырга һәм аңлаешлы, лирик онтологик юл белән даими мөрәҗәгать итәргә ярдәм итәчәк. Табигатькә һәм аның матурлыгына мәхәббәт, шушы текстның хуҗасыз ягы булып, укучыларны эзләнү, уйлану һәм хис итүгә чакыра.
